Ülkemiz kooperatifçiliğe uygunluğu açısından bir bütün olarak ele alınmamalıdır. Kooperatifçilik politikası ancak uygun bölgelerde ön plana geçebilir. Belli bir zaman dilimindeki bu farklılığa benzer şekilde, gelişme sürecinde de farklı yapılar ortaya çıkmaktadır. Bu duruın özellikle Fransa'daki farklı dönemler ele alınarak açıklanmaktadır. Birinci dönemde toprağın verimliliğini arttırma ve mekanizasyon başarıyla yürütülmüş, fakat ürün fazlalıkları ortaya çıkmıştır. İkinci dönemin kooperatifçiliği ise yeni bir tarımsal yapı oluşturmaya dönük olmuştur. Selektif kredi, yoğunlaşma ve ileri bağlantılar temel alınmıştır. Üçüncü dönem, kooperatiflerin payının belli sektörlere hakim duruma geçtiği, çağdaş finans kuruluşlarıyla bütünleşme eğiliminin büyük önem kazandığı bir dönemdir. Bütün bu bilgilere dayanılarak ülkemiz için öneriler getirilmiştir.