This study was conducted to reveal the floristic composition of Yaylacık Research Forest (YRF), which is a part of Karabük Yenice Forests. Exactly 526 taxa belonging to 73 families were identified between 2004 and 2007. The number of endemic taxa was 21, and the rate of endemism was 4%. The International Union for Conservation of Nature (IUCN) classified the threat categories of the endemic taxa as follows: 1 taxon in data deficient (DD) category, 2 taxa in Vulnerable (VU) category, 4 taxa in near threatened (NT) category, and 14 taxa in least concern (LC) category. In the YRF, 39.3% (207) of taxa were included in Euro-Siberian, 4.4% (23) in Mediterranean, and 1.5% (8) in Irano-Turanian phytogeographical regions. The number of pluriregional or unknown taxa was 288, which constitutes 54.8% of the total number of taxa. Asteraceae (69 taxa; 13.1%), Poaceae (44 taxa; 8.4%), Fabaceae (43 taxa; 8.2%), Lamiaceae, Rosaceae, and Apiaceae (28 taxa; 5.3%), Brassicaceae (20 taxa; 3.8%), Caryophyllaceae (19 taxa; 3.2%), Plantaginaceae (15 taxa; 2.9%), and Orchidaceae (14 taxa; 2.7%) were the families with the most taxa in the study area. Genera with the most taxa were Hieracium (11), Trifolium (10), Veronica (10), Vicia (8), Galium (7), Campanula (7), Ranunculus (6), and Silene (6). In addition, Bromus, Carex, Epilobium, Euphorbia, Poa, Salvia, and Verbascum are genera represented by 5 taxa in the study area. In YRF, hemicryptophytes were ranked first (with 305 taxa), followed by Therophytes (86), Phanerophytes (56), Cryptophytes (55), Chamaephytes (17), and parasitic plants (7).
Yaylacık Araştırma Ormanının Florası (Karabük-Yenice)
Bu çalışma Karabük – Yenice ormanlarının bir parçası olan Yaylacık Araştırma Ormanı’nın vasküler bitki türlerini ortaya çıkarmak amacıyla yapılmıştır. 2004-2007 yılları arasında 73 familyaya ait 526 takson tespit edilmiştir. Endemik taksonların sayısı 21 olup endemizm oranı% 4'tür. Endemik taksonların IUCN tehdit kategorileri şu şekilde sınıflandırılmıştır; DD kategorsinde 1 takson, VU kategorisinde 2 takson, NT kategorisinde 4 takson ve LC kategorisinde 14 takson. Araştırma Ormanında taksonların %39,3'ü Avrupa-Sibirya (207), %4,4'ü Akdeniz (23), %1,5'i İrano-Turan (8) fitocoğrafik bölgelerinde yer almaktadır. Çok bölgeli veya bilinmeyen takson sayısı 288’dir. Çok bölgeli taksonlar, toplam takson sayısının %54,8’ini oluşturmaktadır. Çalışma alanında en fazla taksona sahip familyalar, Asteraceae (69 takson; %13,1), Poaceae (44 takson; %8,4), Fabaceae (43 takson; %8,2), Lamiaceae, Rosaceae ve Apiaceae (28’er takson; % 5.3), Brassicaceae (20 takson; %3.8), Caryophyllaceae (19 takson; %3,2), Plantaginaceae (15 takson; %2,9) ve Orchidaceae (14 takson; %2,7)’dır. En fazla taksona sahip cinsler sırasıyla Hieracium (11), Trifolium (10), Veronica (10), Vicia (8), Galium (7), Campanula (7), Ranunculus (6), Silene (6)'dir. Bunlara ilave olarak Bromus, Carex, Epilobium, Euphorbia, Poa, Salvia ve Verbascum 5’er taksonla temsil edilmektedir. Araştırma ormanında hemikriptofitler 305 takson ile ilk sırada yer alırlar. Bunu sırasıyla terofitler (86), fanerofitler (56), kriptofitler (55), kamafitler (17) ve parazit bitkiler (7) takip etmektedir.
Cite this paper as: Arslan, M., Ketenoğlu, O., 2020. Flora of Yaylacık Research Forest in Karabük Yenice, Turkey. Forestist, 71(3), 175-195