Ağaçlandırmalarda yaygın olarak kullanılan çıplak köklü fidanlar, sökümdikim süreci ve bu süreçteki çeşitli işlemlerin etkilerine bağlı olarak, yeni dikim ortamında bir adaptasyon güçlüğü ile karşılaşmaktadırlar. Dikim şoku olarak tanımlanan bu olgu sonucu, türlere ve koşullara göre fidanların tutma yüzdeleri ve ilk yıllardaki gelişmeleri a/alabilmektedir. Söküm-dikim sürecinde fidanlarda oluşan kök hasarları, kök sembiyotik yaşamının bozulması, tazelik kayıpları ve karbonhidrat rezervlerindeki azalmalar ile fidanların dikim anındaki fizyolojik koşulları, dikim ortamına aklimatizasyonları ve sahip oldukları morfolojilerinin etkileri, dikim şokunun başlıca nedenlerini oluşturmaktadır. Dikim şoku, kök kesimleri ve repikaj gibi bazı yetiştirme teknikleri, dikim öncesinde uygulanacak tazelik denetimleri, söküm-dikim peryodunun isabetli belirlenmesi ve bu peryodtaki işlemlerin kuralına uygun yapılması ile önemli ölçüde hafifictilebilmektedir. Ayrıca bu amaç için su stresi ile koşullandırma gibi bazı özel yöntemlere de başvurulabilmektedir.